ဆိုက္ေဘးရီးယား

ရီခဲ သီြးခဲ ၀ိညာဥ္ခဲေရ
ဥကၠာႀကီြ တာရာႀကီြ ၾကယ္ႀကီြေရ အရပ္
ယင္းဇာတိက
မိုင္သံုးေထာင္ျဖတ္ပ်ံၿပီးေက
ေဒၿမီမွာ ေဆာင္းလာခိုကတ္ေတ။

ရီျပာေကာက္ႏွံ ပန္းမန္သစ္သီး
ေပါၾကြယ္ ခ်ဳိၿမိန္ သင္းျမ
ကစၧပနဒီနန္႔ ဘဲငါးရာေတာင္
ေတာတန္း လယ္ျပင္ ကြင္းျပင္မွာ
ရခိုင္ႏွင္းေသွ်တိ ၀ီလာေက
သူ႐ို႕ လာကတ္ဗ်ာယ္ေလ။

ရာသီၾကမ္း ေကာင္းကင္ၾကမ္း ေျမၾကမ္းခ်ိန္
ဇာတိကို တစ္ခ်က္ေသွ်စြန္႔ၿပီးေက
ရခိုင္ရီျပင္မွာနီ ေကာက္စရီေသွ်တိပိုင္
လွဳိင္းစီးရင္ခုန္ ေပ်ာ္႐ႊင္ ၿငိမ္းခ်မ္းနီကတ္ယင့္။

က်စ္ၿပီးေက သန္စြာလွစြာကို
သေဘာက်လို႔
မ်ဳိးႏြယ္ဆက္ပြားရေအာင္
ေလွာင္ၿခိမ့္ထဲ မီြးၾကည့္စြာ
ရီစိေသွ်ရာေသာက္ေတ
အစာျငင္းပနာ အသီခံလားေရလုိ႔
ဥရာဇ္ေျမမိတ္ေဆြေျပာဖူးေရ။

စစ္ေတြေဆာင္း ညဇာသားမွာ
ဆိုက္ေဘးရီးယားတစံု ငါ့အိမ္ယူလာေရ
မိတ္ေဆြတိ ထမင္းခ်က္စားဖို႔လတ္။

အေ၀့ သူငယ္ခ်င္း႐ို႕
ငါ႐ို႕ၿမီ စိမ္းျမလွပမွဳကို
လာဗ်ာယ္ဂုဏ္ျပဳေရ ဥေရာပမိတ္ေဆြတိပါ
နာဂိႏၵေမာ္ကြန္းကို မသိေကေလ့
ဇာတိကိုခ်စ္ အမိေျမကို ခ်စ္ေတ
အဆင့္ျမင့္ ငွက္တိပါေ၀။

ျမစ္ကမ္းပန္လင္ေတာက ပင္လယ္ဘက္သို႔
သူ႐ို႕ပ်ံလီကတ္ယင့္
ငွက္အုပ္႐ွာတိြေက
အမိေျမ ဆိုက္ေဘးရီးယားကို အတူတူပ
မတိြေကေလ့
ႏွစ္ေကာင္ထဲ ပ်ံလီကတ္ဖို႔ေယ။

ေမာင္ခိုင္ေအာင္

(႐ြက္ႏုျပန္ခ်ိန္ ရခိုင္ကဗ်ာ သီးသန္႔ စုစည္းမွဳမွ-)