ပဒိုင္းပင္၊ ပဒိုင္းသီးနန္႔ အမည္းေရာင္ဆူနာမီ

ပဒိုင္းသီး

အရပ္တပါးကလူတိ ေဒရပ္ေဒ႐ြာက အနီအထားကို မေလ့လာေရလူတိ၊ ႐ြာအတၱဳပၸတၱိကို မသိေရ လူတိ၊ ယင္းပိုင္ တျခားရြာကလူတိစြာ ေဒ႐ြာမွာေပါက္ေရာက္နီေရအပင္ကို ဇာအပင္မွန္းမသိ၊ ပဒိုင္းပင္မွန္း မသိ၊ အဆိပ္ပင္မွန္းမသိ၊ အဆိပ္သီးမွန္မသိ၊ မ်ဳိးပြားေအာင္ မ်ဳိးေကာင္းေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ပီးနီကတ္ေတ။ ေဒအသီးကိုမစားဖူးလို႔လား၊ ေဒအသီး၏ အာနိသင္ကိုမသိလို႔လား၊ ယင္းပိုင္ဆိုေက ေဒအပင္ကို ျပဳစုပီး နီေရ လူတိက္ုိ တစ္ေခါက္ေလာက္ ေကၽြးၾကည့္ခ်င္ပါေရေထာ။ ဆုပ္ေကစူး၊ စားေကရူး၊ နမ္းေကမူး။ ေဒအပင္မွာ အက်ဳိးျပဳဖို႔ ဇာနီရာမွာပါလီေလ။ သူ႔တစ္ကိုယ္ရည္တစ္ကာယ အက်ဳိးကလြဲလို႔ ဇာတစ္ခုေလ့ အက်ဳိးမျပဳမွန္း သိယင့္သားနန္႔၊ အႏၱရာယ္ဟိေရမွန္း သိယင့္သားနန္႔ အကၽြန္႐ို႕ၿခံထဲမွာ စိုက္ပ်ဳိးျပဳစုနီစြာကို အကၽြန္႐ုိ႕က ေဒအတိုင္းထိုင္လို႔ ၾကည့္နီရပါေရကာ။

ေဒရပ္႐ြာအတြက္ေလ့ အက်ဳိးမျပဳႏုိင္၊ ေဒလူမ်ဳိးအတြက္ေလ့ အက်ဳိးမျပဳႏုိင္။ သူကိုယ္တိုင္ ရွင္သန္ ဖြ႔ံၿဖိဳး ႀကီးထြားစြာကလြဲလို႔ တျခားတစ္ခုေလ့ အက်ဳိးမဟိေရ အပင္မ်ဳိးပါ။ ၾကာလာေရခါ အကၽြန္႐ုိ႕႐ြာမွာ ပဒိုုင္း ပင္တိ နီရာတကာမွာေပါက္လို႔ ႐ြာတစ္ခုလံုးစြာ ပဒိုင္း႐ြာအတြက္၊ အကၽြန္႐ုိ႕႐ြာသားတိအတြက္ အသူ႐ုိ႕က ၀ိုင္း၀န္းကူညီ ေျဖသွ်င္းပီးပါဖို႔လဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ေက ရင္လီးမီပါေရ။ မ်ဳိးဆက္သစ္တိကို ေဒအပင္စြာ အဆိပ္ ပင္၊ စားေကရူးေရ၊ နမ္းေကမူးေရ၊ ဆုပ္ေကစူးေရလို႔ ေျပာထား႐ုံနန္႔ လံုေလာက္ ပါဖို႔လား။ တစ္႐ြာလံုးမွာ ပဒိုင္းပင္တိျဖစ္လားေရခါ နီယင္းထိုင္ယင္း လီသတ္ေကပင္ေလ့ မူးနီပါဖို႔ပ်ာကာ။ ဇာအပင္မွန္းမသိေရ အေသွ်တိက မွားမိမွားရာစားမိပါေက ႐ူးးကတ္ရပါဖို႔ပ်ာေယ။ အႏၱ ၱရာယ္ကို သိယင့္သားနန္႔ လက္ပိုက္ပနာ ၾကည့္နီရေရပိုင္ ျဖစ္နီပါပ်ာ။ အကၽြန္႐ို႕ဇာပိုင္လုပ္ကတ္ပါဖို႔လဲ။ ေဒအပင္တိကို မီးတိုက္ပလိုက္ကတ္ဖို႔လား။ မဟုတ္ေက ကမာၻႀကီးထဲက သေဘာထားႀကီးေရဆိုစြာ လူတိကို လက္ေဆာင္ပီးလိုက္ကတ္ဖုိလား။ ပဒိုင္း သီးပင္ ပဒိုင္းသီးဆိုစြာ ေအပိုင္မ်ဳိးပါလားလို႔ သိလီကတ္ေအာင္ တစ္ခုခုေတာ့ စဥ္းစားကတ္ရပါဖို႔။ မဟုတ္ ေက အရာကိုယ့္အိမ္ကအေသွ်တိ မွားမိမွားရာတစ္ခုခု ျဖစ္လား ခါမွဆိုေက ေကာင္းေကာင္းရင္က်ိဳး ကတ္ ရပါဖို႔။ ေဒပဒိုင္းပင္ ပဒိုင္းသီးတိအတြက္နန္႔ အိပ္ေကာင္းေကာင္းေလ့ မအိပ္ရ။ စားေကာင္ေကာင္းေလ့ မစားရ။ လားေကာင္းေကာင္းေလ့ မလားရ။ ရက္ျပတ္စိတ္ထဲမွာ ေနာက္ဆံတတင္းနန္႔ ျဖစ္နီကတ္ရပါေရ။ အရပ္တပါးကလာေရ ပရံလူတိကနီပနာ ကိုယ္႐ုိ႕အနီနန္႔ေလ့ ကုိယ္မသိေရအေၾကာင္းကို ရေရပိုင္ ခ်င္ဆီ မလုပ္ကတ္ဖို႔လိုပါေရ။ အရပ္တပါးကလာေရ ပရံလူတိကနီပနာ ကိုယ္႐ို႕စြာ ကိုယ္႐ို႕ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းသေယာင္ေယာင္၊ ေတာေတာင္ ရီၿမီ ေခ်ာင္းေျမာင္း အင္းအိုင္တိကို ထိန္းသိမ္းသေယာင္ေယာင္ နန္႔ ျပင္နီကတ္ပါေရကာ။ ဘုရားေခါင္းထက္ကို ေမ်ာက္ေႏွာင္တက္ခါမွ လိုက္လို႔ခ်ကတ္ဖို႔ပိုင္ က်ကတ္ပါဖို႔။ အစကပင္ ေဒအပင္ ဇာကလာေလ ဇာပိုင္ အပင္မ်ဳိးလဲ စိစစ္ေလ့လာၿပီးမွ ခရီးဆက္သင့္ပါေရလို႔ ေျပာခ်င္ပါေရ။

ဆူနာမီ

၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ပင္လယ္ျပင္မွာ ဖြဲ႔တည္ေရ အင္အားႀကီး ရီေအာက္ၾကမ္းျပင္ ငလ်င္၊ ဆိုင္ကလုန္း မုန္းတိုင္း တစ္လံုး အိန္ဒိုနီးသွ်ားမွာ ဗဟိုျပဳလို႔တိုက္ခတ္လားခေရ။ ယင္းငလ်င္မုန္တိုင္းကို ဆူနာမီလို႔ နာမည္ပီးကတ္ ေတ။ နာမည္နန္႔ေလ့လိုက္ေတကာ၊ ျပည္ႀကီး ကမာၻဆူေအာင္ နာေအာင္ပင္ေလ့ ပ်င္ပခပါေရ။

အရာ၂၀၀၈ခုႏွစ္မွာ တစ္ခါ နာဂစ္ဆိုေရ မုန္းတိုင္းတစ္လံုး ရခိုင္ပင္လယ္ျပင္(ဘဂၤလားပင္လယ္ျပင္)မွာ စတင္ဖြဲ႔တည္ခေရ။ ေဒမုန္တိုင္း ကေလ့ အလွပနာေအာင္ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းကို အၿငိဳးႀကီးႀကီးနန္႔ ၀င္ေရာက္မြီေနာက္ တိုက္ခိုက္လား ခေရ။ ဘာသာမ႐ြီး၊ လူမ်ဳိးမ႐ီြး၊ ေဒသမ႐ီြး၊ စိတ္တခ်င္၊ ခ်င္ဆီဖ်က္ဆီး လာခေရ။

လူသူကၽြဲၽႏြား အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂ အေဆာက္အဦး ဟိဟိသမွ် ျမင္ျမင္သမွ် ဖ်က္ဆီးလာခေရ။ အသိ ဥာဏ္မဟိ၊ ဆင္ျခင္ဥာဏ္မဟိ၊ အားဟိေရပိုင္ ပ်င္ပစ္ခေရ။ ခံလီကတ္ဖိတပ်င္း။ ယင္းပိုင္ပါေယ ေဒရပ္ ေဒ ရြာစြာ မုန္တိုင္္းတိကို မၾကာမၾကာႀကံဳနီရပါေရ။ အကၽြန္မြီးေရ ၁၉၆၇ ခုကေလ့တစ္ခါ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ကေလ့ တစ္ခါ လီမုန္တိုင္းႀကီးနန္႔ ရင္ဆိုင္ခရပါပ်ာလ္။

၂၄.၃.၂၀၁၁ နိန္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ မိုးလီ၀ါသပညာသွ်င္ ဦးထြန္းလြင္က ေ႐ႊအဖ္အမ္နန္႔ အိန္တာဗ်ဴးမွာ ဂ်ပန္ ဆူနာမီနန္႔ပတ္သက္လို႔ ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္းဧ့ မုန္တိုင္းသမိုင္းကို ေျပာျပလားပါေရ။ ယင္းအထဲမွာ ရခိုင္ ကမ္း႐ိုးတန္းကို လြန္ခေရႏွစ္ေပါင္း(၃၀၀၀)မွာ တစ္ႀကိမ္၊ ေနာက္တစ္ခါ လြန္ခေရႏွစ္ေပါင္း(၁၈၀၀)မွာ တစ္ခါ၊ အရာတစ္ခါ လြန္ခေရႏွစ္ေပါင္း(၁၄၀၀)မွာတစ္ႀကိမ္၊ ဆူနာမီပိုင္မုန္တိုင္းႀကီးတိ တိုက္ခေရလို႔ ေျပာလားပါေရ။ ယင္းခါ႐ို႕မွာ ရခိုင္သူ ရခိုင္သားတိ ဇာေလာက္ထိ သီလီ ေပ်ာက္လီေမ မသိပါေရ။ ရခိုင္ ကမ္း႐ုိးတန္း ရမ္းၿဗဲကၽြန္းမွာ ေကာတံုကရာဇ္ တိုင္းႀကီးတစ္ခုလံုး ပင္လယ္ရီေအာက္ကို ေရာက္လားေရလို႔ ဖတ္ဖူးမိပါေရ။

အဂုခါမွာက အကၽြန္ရုိ႕႐ြာကုိ အေနာက္ဘက္ကနီပနာ တရိပ္ရိပ္နန္႔ လိမ့္လို႔ လိမ့္လို႔ တက္လာေရ အမည္း ေရာင္ဆူနာမီႀကီးကေလ့ ၂၀၀၄ ဆူနာမီနန္႔ နင္လား ငါလား။ ေဒအမည္းေရာင္ ဆူနာမီကို လူတိက တမင္ ကလာ အားေကာင္းေအာင္၊ အားႀကီးေအာင္ ဖန္တီးမြီးစပ္ နီကတ္ေတပိုင္ပါ။ ေဒအမည္းေရာင္ ဆူနာမီ လွိဳင္းလံုးစြာ အကၽြန္ရုိ႔ရြာထဲမွာ ၁၉၄၂-ခုႏွစ္မွတစ္ခါ အားနန္႔ဒါးနန္႔ တိုက္ခိုက္လီပါဗ်ာ။ အရာ ၁၉၄၇ မွာ တစ္ေခါက္ ထပ္လို႔တိုက္ပါေရ။

၁၉၅၁ မွာေလ့ ေအျပည္ေအ႐ြာကို မြားစားပလိုက္ဖို႔၊ သိမ္းပိုက္ပစ္လိုက္ဖို႔၊ စာတစ္တန္ ပီတစ္ထုပ္နန္႔ ႀကိမ္း ေမာင္းအားတင္ခလီဗ်ာ။ အကၽြန္႐ုိ႕ႀကံဳတြိနီရေရ ေအအမည္းေရာင္ဆူနာမီ အႏၱရာယ္အတြက္ ဇာသူ႐ို႕က ၀ိုင္း၀န္းကာကြယ္ပီးကတ္ပါဖို႔လဲ။ မီေလာင္ရာလီပင့္ လုပ္နီကတ္စြာကိုရာ တြိေနရေရ။ ေအအမည္းေရာင္ ဆူနာမီစြာ အကၽြန္႐ုိ႕ရခိုင္ဘ၀တိကို ရေရနည္းနန္႔ မြားစားဖို႔ အားထုတ္နီေရ မုန္တိုင္းဆိုးႀကီး တစ္လံုးပါ ေယ။ သူ႔မွာ အေဖၚအေပါင္းအားမ်ားေရ။ လူမသိ၊ သူမသိ၊ သူတပါးတိုင္းျပည္ ရပ္႐ြာလူမ်ဳိးတိကို ကိုယ္ခ်င္း စာစိတ္ မဟိဘဲ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နန္႔လာေရ မုန္တိုင္း သူတပါးရင္ခြင္မွာ ပူေလာင္မူ၊ နာၾကည္းမွဳ၊ ခါးသီးမွဳတိကို လိွဳင္းထစီေရ မုန္တိုင္း၊ ေအအမည္းေရာင္ ဆူနာမီမုန္တိုင္းဆိုး။ ငါ႐ို႔ရာဇ၀င္ ေ႐ႊေရာင္စည္း ၀ိုင္းကို နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနန္႔ ဖ်က္ဆီးဖို႔ႀကိဳးစားနီပ်ာ။ ကမာၻကႀကိဳက္ေတ စကားလံုးတိကို အာေဘာင္ အာရင္း သန္သန္နန္႔ မပီကလာ ဟန္လုပ္လို႔ ေျပာနီေရ။ ကမာၻ႔ရီစီးေၾကာင္းထဲမွာ ကမာၻ႔စတိုင္အကၤ်ီအိပ္ထဲမွာ ကမာၻ ဖ်က္ပိုးတိကိုထည့္လို႔ အကၽြန္႐ို႔႐ြာထဲကို လွိမ့္လို႔ လွိမ့္လို႔ ၀င္လာနီေရ။

ေအအမည္းေရာင္ ဆူနာမီလႈိင္းလံုးစြာ ခ်ဴဂါကုတ္တတ္ လုပ္လားေရ အန္ဒရိမ္းတိလား။ ေရာဂါ လကၡဏာ ကိုမျပေရ ကမာၻဖ်က္ ေခတ္ေပၚ ေရာဂါဆိုးပိုးတိလား။ ဇာပိုင္ပင္ ဆိုဆိုပါပ်ာ။ ေဒအမည္းေရာင္ ဆူနာမီစြာ အကၽြန္႐ုိ႕႐ြာတိမ်ားစြာကို တိုက္ဖ်က္ၿဖိဳနင္း ပလိုက္ပါပ်ာေယ။

လူမသိ သူမသိ တစ္မ်ဳိး၊ လူသိသွ်င္ၾကားတစ္မ်ဳိး၊ ပိုလို႔ဆိုးစြာက ျမန္မာစကားပံုထဲကပိုင္ "သူခိုးက လူ လူ ဟစ္ေတ"ဆိုစြာမ်ဳိး ပ်င္နီကတ္သိေရ။ သူ႐ို႔တိုက္လိုက္ေတ မုန္တိုင္းကို လီညွင္းေခ် ျဖဴးစြာပါရာလို႔ ပ်င္သိ ေရ။ ေဒဆူနာမီလႈိင္းလံုးတိ ဆက္လို႔ ဆက္လို႔တိုက္နီစြာကို ကာကြယ္ဖို႔ ခိုင္မာေရ လမူးပင္တိ၊ ျပာပင္တိကို အမ်ဳိးသားစိတ္ဓာတ္၊ အမ်ဳိးသားစည္းကမ္း၊ အမ်ဳိးသား ခံယူခ်က္တိကို ၿမီဆီအနီနန္႔ ထည့္ပနာ အကၽြန္႐ို႔ တစ္႐ြာလံုးအားနန္႔ ေဒအမည္းေရာင္ဆူနာမီကို ကာကြယ္ဖို႔ လႈိင္းကာပင္တိ ၀ိုင္၀န္းစိုက္ပ်ဳိး ကတ္ပါေမ။ အမ်ဳိသားသတိတရား၊ အမ်ဳိးသားသစၥာတရား၊ အမ်ဳိးသားစည္းကမ္းတိနန္႔ အကၽြန္႐ို႕ အမ်ဳိးသားကမ္း ေထာင္း မၿပိဳမပ်က္ရေအာင္ အားလံုးလက္ခ်င္းဆက္လို႔ ညီညီညာညာ ကာကြယ္လားကတ္ဖို႔ တိုက္တြန္း ခ်င္ပါေရ။

ေဒ႐ြာနန္႔ ေဒ႐ြာသားတိဘ၀မွာ ပဒိုင္းပင္ေလ့ တစ္႐ြာလံုးျဖစ္ဖို႔ပ်ာ၊ ယင္းအမည္းေရာင္ ဆူနာမီေလ့ တစ္႐ြာလံုးဘ၀ကို ၿခိမ္းေျခာက္နီပါပ်ာေထာ။ ေဒအႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ႐ြာသားအားလံုး အသိစိတ္နန္႔ စည္းလံုးကတ္ပါေမ။

အမည္းေရာင္ ဆူနာမီလွဳိင္းလံုးတိ
ေအၿမီေအရီက ၀ီးပါစီ။

ေမာင္ေမာင္ေစာ(ရခိုင္ညြန္႔ဖူး)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ထုတ္ေ၀ေသာ ပစိၦမရပ္၀န္း မဂၢဇင္း အမွတ္(၁) မွ-