ရခိုင္လူမ်ဳိးႏွင့္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ - ရကၡ

အမ်ဳိးသီလ၊ ႏွစ္ဌာနကို
ျပည့္၀မ႑ိဳင္၊ ေစာင့္စြမ္းႏိုင္သည္
ရကၡိဳင္နာမ၊ ဘဲြ႔မည္လွျဖင့္
အႏြတၱသညာ၊ ေခၚအပ္ရာတည္း
(အသွ်င္နဂိႏၵ ေမာ္ကြန္း၊ ဦးေ႐ႊဇံ(က်မ္းကိုး)

ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႔သည္ အမ်ဳိးသီလ ႏွစ္ဌာနကို ရာဇ၀င္တင့္ေအာင္၊ သမိုင္းလွပေအာင္ ေခတ္အဆက္ဆက္တို႔၌ မ်ဳိး႐ိုးစဥ္ဆက္မျပတ္ လက္ဆင့္ကမ္းထမ္း႐ြက္လာခ့ဲၾကေသာ လူမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႔၏ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ သီလသမာဓိဂုဏ္ႏွင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာအေပၚ သက္၀င္ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ခ့ဲၾကမွဳမ်ားသည္ ရခိုင္ သမိုင္း ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ စီးေနေသာ ျမစ္ေခ်ာင္းေရတို႔ပမာ အလ်င္မျပတ္ရွိခ့ဲသည္။ လွပေသာ၊ ဂုဏ္တင့္ေသာ သမိုင္းတစ္ခုကို ျဖစ္ေစခ့ဲသည္။

မခင္ပု (သို႔မဟုတ္) "လူတစ္ေယာက္ ဘ၀ႏွစ္ခု"

၁၉၆၉ ခုႏွစ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားပြဲတြင္ ေ႐ႊတံဆိပ္ (၄)ခု ပိုင္ရွင္

မခင္ပုကို ရခိုင္ျပည္နယ္၊ အမ္းၿမိဳ႕နယ္ သ႐ြဲ (မယ္ဇလီကိုင္း) ေက်း႐ြာ၌ အဘဦးငခ်ိန္၊ အမိ ေဒၚပသိမ္တို႔မွ (၁၃၁၅)ခု နတ္ေတာ္လဆန္း(၈)ရက္ (၁၄-၁၂-၁၉၅၃) တနလၤာေန႔တြင္ မခင္ပုကို ေမြးဖြားခ့ဲသည္။ ေမြးခ်င္း ခုနစ္ေယာက္အနက္ ငယ္စဥ္ကပင္ ခံုေပါက္ေျပးလႊားကစားျခင္းကို ၀ါသနာထံုခ့ဲသည္။ မိဘမ်ား ေက်ာက္ျဖဴ ၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာေသာအခါ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕တြင္ အစုိးရ အေျခခံပညာအထက္ တန္းေက်ာင္း၌ ပညာသင္ ၾကားခ့ဲသည္။

ႏြယ္ (စစ္ေတြ)၊ ကဗ်ာဆရာမ

ကဗ်ာဆရာမ ႏြယ္(စစ္ေတြ)၏ ကဗ်ာမ်ားကို ျမန္မာစာေပ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း ႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုးၾက သည္။ ႏြယ္ (စစ္ေတြ)ကား အမိေျမကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ၊ ကေလာင္လက္နက္စြဲကိုင္လ်က္ စစ္ထြက္ခ့ဲသူ ကဗ်ာ ဆရာမတစ္ဦးပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ႏြယ္(စစ္ေတြ)ကို (၂၄)ရက္၊ ေမလ၊ (၁၉၃၂)ခုႏွစ္တြင္ စစ္ေတြၿမိဳ႕၌ ဦးေအာင္ထြန္းဦး၊ ေဒၚစိန္ပုတို႔က ဖြားျမင္ခ့ဲသည္။ အမည္ရင္းက မအုန္းခင္ ျဖစ္သည္။ မအုန္းသည္ အသက္ (၄)ႏွစ္အ႐ြယ္ကပင္ အစိုးရ ၀န္ထမ္း မိဘမ်ားေျပာင္းေ႐ႊ႕ရာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕လိုက္ပါ ေနထိုင္ခ့ဲရသည္။ သို႔ျဖင့္ ပုသိမ္၊ ေမာ္ လၿမိဳင္၊ ပဲခူးၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၌ ပညာဆည္းပူးခ့ဲရသည္။

လူမ်ိဳးနဲ႔စာေပ ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းနိဒါန္း - ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ)

ကိုယ့္အမ်ိဳးသား ယဥ္ေက်းမွဳေတြေနရာမွာ အျခား ယဥ္ေက်းမွဳေတြက လႊမ္းမိုးအားႀကီးမားလာတာနဲ႔အမွ် ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမွဳေတြ တစတစ ေပ်ာက္ဆံုးသြားႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြေၾကာင့္ မိမိရဲ႕အမ်ိဳးသား ယဥ္ေက်းမွဳေတြကို အမ်ိဳးသားေရးအသိစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္တတ္ၾကပါတယ္။

ေဒၚၾကာဇံ

ဂ်ပန္ေခတ္ ေတာ္လွန္ေရး အမ်ဳိးသမီးႀကီး ေဒၚၾကာဇံမွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕သူ ျဖစ္ပါသည္။ မိဘမ်ားမွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ၊ ေ႐ႊျပားရပ္ေန သမ၀ါယမ၀န္ေထာက္ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ႏွင့္ ေဒၚဒါဦးျဖဴတုိ႔ ျဖစ္ၾက၍ ၁၉၁၂ ခု၊ ေအာက္ တိုဘာလ (၄)ရက္တြင္ ဖြားျမင္ခ့ဲသည္။ ေမြးေပါက္ေဖာ္ ငါးဦးအနက္ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။

ေဒၚၾကာဇံသည္ ငယ္စဥ္က မႏၱေလးၿမိဳ႕႐ွိ ဘီ-တီ-အမ္ ဗုဒၶဘာသာအမ်ဳိးသမီး မိန္းကေလးေက်ာင္း၌ ပညာ သင္ခ့ဲသည္။ ထိုစဥ္က ေက်ာင္းသားသပိတ္မ်ား ေပၚေပါက္ခ်ိန္ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္သျဖင့္ စိတ္ပါ၀င္စားမွဳ စတင္ျဖစ္ေပၚလာခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။ မိဘမ်ား စစ္ေတြေျပာင္းလာသည့္ေနာက္ ေက်ာင္း ဆရာ ဦးေစာဟန္ ဘီ-ေအ-ဘီ-အီး-ဒီႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳခ့ဲၿပီး ၁၉၄၂ ခုတြင္ ဂ်ပန္မ်ား ၀င္ေရာက္လာခ်ိန္၌ ကြယ္လြန္ခ့ဲသည္။

လမ္းျပၾကယ္

ပုပၸါစရိယ မိႏွင့္ဖ

လမ္းျပၾကယ္ဆိုစြာ

... ... ... ...

ဘာဘာ!

ေဒၿမီမွာမီြး

ေဒရီကိုေသာက္

မိသားစုအေရး

ေခၽြးနန္႔တည္ေဆာက္

စြမ္းေရအား

ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း

ဇာသူကိုလဲ

ဘက္မလိုက္ဘဲ ပြင့္လင္းစြာနန္႔

ေျပာလိုက္စြာဗ်ာယ္

ၾကမ္းတမ္းခရီး

လမ္းတစ္၀က္မွာ

မၿပိဳကြဲေအာင္ သတၱိဟိဖို႔ 

သားသမီးတိကို မွာၾကားခယင့္

သား ၿမီး ျမစ္႐ို႕

ညီညြတ္စြာနန္႔

ပန္းတိုင္ခရီး တည့္တည့္လားဖုိ႔

လက္ခ်င္းဆက္ဗ်ာယ္ ခ်ီတက္လိုက္ေက

လမ္းျပၾကယ္ဆိုစြာ

ႀကိဳဆိုနိန္ေရ...

... ... ... ... ...။

ရကၡ

ေျမာက္ဦးကဗ်ာသွ်င္မ်ားစုစည္းထုတ္ေ၀သည့္  FATHER DAY ကဗ်ာစာအုပ္မွ-

သမိုင္းထဲက အကၡရာမ်ား - ရကၡ

ရခိုင္သမိုင္းကို ေလ့လာေသာအခါ အားရစရာေကာင္းသည္မွာ ရခိုင္လူမ်ဳိးတို႔၏ ေခတ္ဦးစာေပယဥ္ေက်းမွဳ ထြန္းကားခ့ဲသည္ကို ျမင္ေတြ႕ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ရခိုင္နယ္ေျမအႏွံအျပားတြင္ ေျမႀကီးသက္ေသ သမိုင္း ၾကြင္းအေဆာက္အအံုမ်ား ဘာသာေရးဗိသုကာလက္ရာမ်ားျဖစ္ေသာ ဘုရား၊ ပုထိုး၊ ေစတီ၊ သိမ္၊ ေက်ာင္း မ်ား စသည္တို႔ အမ်ားအျပားတည္ရွိေနၾကရာ ၎တို႔ကုိ ေသခ်ာေသာ ေခတ္ကာလ ျပဳလုပ္သူအမည္နာမ တို႔ႏွင့္တကြ အကၡရာစာတင္ မွတ္ထားခ့ဲၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ျမန္မာ့ဒဂၤါးသမိုင္း - သန္း၀င္းလွိဳင္

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝဝဝ ေက်ာ္မွစ၍ ဒဂၤါးမ်ားကို အသုံးျပဳၾကသည္ ဆိုသည္။ ျမန္မာ တို႔သည္ ဒဂၤါးဟူေသာ ေဝါဟာရကို ပါဠိစကားလုံး “ဋကၤ" မွ ထုတ္ယူသုံးစြဲသည္ဟု အဆို႐ွိသည္။ “ဘုရင့္ တံဆိပ္ လက္ရာ႐ွိေသာေငြေၾကး”ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ျမန္မာအေခၚ ဒဂၤါးသည္ သကၠတ ဘာသာ “တကၤ” ဟူေသာ စကားလုံးမွ ေ႐ြ႕ေလ်ာလာသည္ဟု ဆိုသည္။

၀ံလက္ရဲ႔အားမာန္ႏွင့္အျခားကဗ်ာမ်ား - ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ)

၂၀၀၂ ခုႏွစ္က ထြက္႐ွိလာတ့ဲ
ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ)ရဲ႔
၀ံလက္ရဲ႔အားမာန္ႏွင့္အျခားကဗ်ာမ်ား
pdf file (3.58 Mb)

ဦးဥတၱမ အတြင္းေရး

        ဦးဥတၱမလို ပုဂိၢဳလ္ကား ျဖစ္ရလိုပါ၏။
သို႔ေသာ္ ဦးဥတၱမလို ေခါင္းေဆာင္ကား
ဘ၀အဆက္ဆက္ မျဖစ္ရပါလို။

သခၤါရ စက္ကြင္းသို႔ ခ်ဥ္းနင္း ၀င္ေရာက္ၿပီးျဖစ္ေတာ္မူေသာ ေက်းဇူး႐ွင္ ဦးဥတၱမ အ႐ွင္ျမတ္၏ အေၾကာင္းကို ကုလား အဂၤလိပ္ သတင္းစာဆရာတို႔မွတစ္ပါး အျခားမည္သည့္ ျမန္မာသတင္းစာတို႔ကမွ ကၽြႏု္ပ္အား ေရးသားရန္ တိုက္တြန္းျခင္း မ႐ွိပါ။ သို႔ေသာ္ လြန္ခ့ဲေသာ ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာကပင္ ရင္းႏွီးဆည္းကပ္ဖူးသျဖင့္ ၾကည္ညိဳေလးျမတ္ေသာ ေစတနာ သဒၶါဓါတ္က ႏွိဳးေဆာ္လတ္ေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ေရးသားရျခင္းမွ် ျဖစ္ပါသည္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ေထ႐ုပၸတိၱကို အျခား အျခားေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔က အထိုက္ အေလ်ာက္ ေရးသားၾကၿပီးျဖစ္၍ အထူးေဖာ္ျပရန္ မလိုေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ ဘုရား၏ စိတ္ေန သေဘာထား လိုရင္းျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းအခ်က္ကေလးမ်ားကိုကား အနည္းငယ္ ေရးသားလိုပါသည္။