ဦးဘစံ(ဓညစံ) (၁၉၁၂-၁၉၉၂)

အဖဦးသာဇံဦး (အၿငိမ္းစားစက္႐ွင္ဆရာႀကီး) ႏွင့္ အမိ ေဒၚပုမတို႔မွ ၁၉၁၂ ခုႏွစ္တြင္စစ္ေတြၿမိဳ႕၊လမ္းမေတာ္ ရပ္၌ ေမြးဖြားသည္။ ေမြးခ်င္း ဆယ့္ေလးဦးအနက္ ပဥၥမေျမာက္သားေယာက်္ားျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္က မိဘ မ်ားေျပာင္းေ႐ႊ႕ရာ ၿမိဳ႕မ်ား၌ ပညာသင္ၾကားခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္အစိုးရ ဟိုက္စကူးေက်ာင္းမွ ၁၀ တန္းေအာင္ျမင္ သည္။၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဒုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္တြင္ သပိတ္ေကာင္စီဝင္ တစ္ဦးအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

ရခိုင္လူငယ္မ်ား ႏိုးၾကားေစရန္ ရခိုင္တိုင္းလံုးဆိုင္ရာ ႏိုးၾကားေရးအစည္း အ႐ံုးကို အျခား ရခိုင္လူငယ္မ်ား ႏွင့္အတူ စည္း႐ံုး တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ရခိုင္တိုင္းလံုးဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသား အစည္းအ႐ံုးႀကီးတြင္ တက္ၾကြေသာ အမႈေဆာင္တစ္ဦး အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး အစည္းအ႐ံုး ဥကၠ႒ ဦးသာဇံလွ၊ ဒုဥကၠ႒ ဦးေအာင္ထြန္း ဦးတို႔ႏွင့္အတူ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကို ေတာ္လွန္ရန္အတြက္ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဆက္ သြယ္၍ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္႐ွားမႈမ်ား ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တတိယ သပိတ္တြင္လည္း တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး၊ ရခိုင္ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ား၊ ျမန္မာေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ သည္။

ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ ရခိုင္ ကာကြယ္ေရးတပ္ကို တရားဝင္ဖြဲ႔စည္း လႈပ္႐ွားခြင့္ရေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သူ တစ္ဦး လည္း ျဖစ္သည္။ စစ္ေတြခ႐ိုင္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္တာဝန္၊ စစ္ေတြခ႐ိုင္ တို႔ဗမာ ဆင္းရဲသား အစည္း အ႐ံုးေခါင္းေဆာင္ တာဝန္တို႔ကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး ေျမေအာက္ လႈပ္႐ွား မႈမ်ားတြင္ အဓိကအခန္းက ပါဝင္ခဲ့သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာန၊ အလုပ္သမား ေဂဇက္ အယ္ဒီတာ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္သမား အရာ႐ွိအျဖစ္ လည္းေကာင္း တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ တြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ အလုပ္သမားအရာ႐ွိ အျဖစ္ျဖင့္ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သည္။

ဦးဘစံသည္ စာေရးစာဖတ္ ဝါသနာထံုသူလည္း ျဖစ္သည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ မျဖစ္မီကာလ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသား ဘဝကတည္းကပင္ သတင္းစာ၊ မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားခဲ့သည္။ ၁၉၃၉-၄၀ ျပည့္ႏွစ္ “အိုးေဝမဂၢဇင္း” တြင္ အဂၤလိပ္စာ အယ္ဒီတာအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ရခိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ စာေပ ႏွင့္ သမိုင္းေရးရာ ေဆာင္းပါးမ်ားကိုလည္း ဓညစံ ကေလာင္အမည္ျဖင့္ သုေတသနျပဳ ေရးသားေဖာ္ထုတ္ခဲ့ သူ ျဖစ္သည္။

ဦးဘစံကား စစ္ႀကိဳေခတ္ ကာလမွစ၍ တိုးတက္ေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ အတူ လက္တြဲကာ ျမန္မာႏိုင္ငံံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္သာမက ရခိုင္ဘက္႐ွိလူငယ္ မ်ားအား ႏိုးၾကားတိုးတက္ေသာ စိတ္ဓာတ္မ်ား ျဖစ္ျဖစ္ေပၚလာ ေစရန္ စတင္ မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့သူလည္း ျဖစ္ သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္က ဦးဘစံအား ေမာ္ကြန္းဝင္ (ပထမအဆင့္)ႏွင့္ ႏိုင္ငံဂုဏ္ရည္ (ဒုတိယအဆင့္) ဘြဲ႔တံဆိပ္မ်ားကို ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ေပသည္။
ဦးဘစံသည္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ကြယ္လြန္သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ဇနီး ေဒၚလွေမ ႏွင့္ သားႏွစ္ဦးက်န္ရစ္ခဲ့သည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၊ ပထမအႀကိမ္ထုတ္ “ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ” စာအုပ္မွ-

www.မူလေဖာ္ျပထားေသာစာမ်က္ႏွာ.com

No comments:

Post a Comment