ေျမာက္ဦးေမြးဖြားသည့္ (၁၄၃၀) ျပည့္ႏွစ္မွသည္ က်ဆံုးသည့္ (၁၇၈၄) ခုႏွစ္အထိ ေကာင္းေမြ၊ ဆိုးေမြ မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ခ့ဲပါသည္။ ၿမိဳ႔သက္ အႏွစ္ငါးဆယ္အတြင္းတြင္ ရခိုင္သည္ လံုၿခံဳတိုးတက္ခ့ဲသည္။ တိုင္းျပည္လည္း အင္အားေကာင္းခ့ဲသည္။ အင္း၀ (ျမန္မာ)ကလည္း တန္းတူ ဆက္ဆံခ့ဲသည္။ မင္းႏွစ္ပါး တို႔သည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္ နတ္ေရကန္တြင္ ေတြ႔ဆံုခ့ဲသည္။
ဒုတိယႏွစ္ငါးဆယ္တြင္ ဘုရင္တို႔သည္ နန္းရ႐ွိေရးကိုသာ အာ႐ံုစိုက္ခ့ဲၾကသည္။ တိုင္းျပည္လည္း နာခ့ဲ သည္။ အာဏာယစ္မူးလွ်င္ ျပည္သူနာသည္။ ဆိုးေမြမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။