တစ္ခါက အမဲလိုက္မုဆိုးတစ္ေယာက္မွာငွက္ဖမ္းတတ္ေတခီြးေခ်တစ္ေကာင္ရွိပါေရ။ယင္းခီြးထူးျခား ခ်က္က ရီထက္မွာလမ္းေလွ်ာက္တတ္စြာဘာ။တစ္ရက္နိန္႔ခါမုဆိုးကသူ႔မွာအဖိုးျဖတ္မရေရခီြးေခ်တစ္ေကာင္ရွိ ေရဆို စြာကို ျပခ်င္လို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို အမဲ လိုက္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါေရ။ အမဲလိုက္ ယင္း ရီထဲက ရီဘဲ တိကို ေသနတ္ နန္႔ လိုက္ပစ္ကတ္ပါေရ။ ပစ္လို႔ က်ေရ ဘဲတိကို ခီြးေခ်က ရီထက္က ျဗီးဗ နာဇီ လိုက္ ေကာက္ပါေရ။မုဆိုးက သူငယ္ခ်င္း ခ်ီးမြမ္း ေျပာစကားကို နားစြင့္ နိန္ေကလည္း လံုး၀ မၾကားရပါ။ ေနာက္ ဆံုးမနိန္ႏိုင္လို႔ ” အေ၀ သူငယ္ခ်င္း။ ငါ့ခီြးမွာ ဇာထူး ျခားခ်က္ ရွိေလ ၊ မင္းသ တိ ထား မိလာ။” လို႔လွမ္းမိန္း လိုက္ပါေရ။ ယင္းခါ သူငယ္ခ်င္းက ” ေအး ေ၀း သူငယ္ခ်င္း။ မင္းခီြး ရီမကူး တတ္စြာကို ငါသတိထား မိပါေရ” လို႔ျပန္ေျပာလိုက္ပါေရ။
ဘ၀သင္ခန္းစာ ။ ။ကၽြန္ေတာ္ရို႔ နိန္႔တိုင္း တီြ႔နိန္ရေရ လူထဲက ၉၀ ရာခိုင္ႏွဳန္းေက်ာ္စြာ မုဆိုး သူငယ္ ခ်င္းပိုင္ အျပဳသေဘာထက္ အပ်က္သေဘာကိုရာ ျမင္တတ္ကတ္ပါေရ။ ယင္းလူတိေရ လက္ေကာက္မုန္႔ တခ်က္လံုးကို မၾကည့္ဘဲ အလယ္က အေပါက္ကိုရာ ၾကည့္တတ္ေတ သေဘာ ရွိကတ္ပါေရ။ ယင္းလူတိ ဘားက ခ်ီးမြန္းစကား၊ အားပီးစကား ၾကားရဖို႔ မေမွ်ာင္လင့္ပါေက့။ ယင္းလူတိ က အခက္အခဲ ရင္ဆိုင္နိန္ ရေရ အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကို ဆြဲကူထုတ္ပီးလိမ့္မယ္လို႔လည္း မထင္ပါေက့။ ယင္းပိုင္ လူတိနန္႔ အခ်ိန္ကို အမ်ား ႀကီး မျဖဳန္းတီးကတ္ပါေက့။ ယင္းပိုင္ဗ်ာလ္ ကိုယ့္အနာဂါတ္ အိပ္မက္ တိကိုလည္း ယင္းလူတိကို မေျပာျပမိဖို႔ သတိထားကတ္ပါ သူငယ္ခ်င္းရို႔…။
KWkhaing
No comments:
Post a Comment