သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ခရ
တာယာစလိမ့္ဗ်ာယ္ေလ
န႔ိခင္းေၾကာင္ေတာင္ ေကာင္းကင္ျပဳတ္က်ပါယင့္
ဇာေလာက္ၾကာဖို႔ေလးေယ
ပင္လယ္႐ိုးမ စကၠဴျဖစ္လားဖို႔ပ။
အို--- အမင္
ေဒသားေသွ် လြမ္းဖို႔သက္သက္လူျဖစ္လာရေရ
သီြးထဲကေတာအုပ္ေလး က်ကြဲခဗ်ာယ္
ညဥ့္တိကေသာက္လို႔ မယစ္ႏိုင္
အန္ဖတ္တိရာ အိမ္မက္ျဖစ္လီယင့္။
ေနာက္ဆံုးႀကိဳးမွ်င္ေသွ်
ပန္းကုံးျဖစ္ႏိုင္ဖို႔သိလား။
ၾကင္နာႏွဳတ္ဆက္
ၿပီးေက ပါးကိုေဖာက္ကနဲသတ္ပစ္ကတ္
ပြဲလယ္ေကာင္မွာ မ်က္ရည္က်ရဲပါေရ
ေဒခ်င့္ဇာတ္၀င္ခန္း မဟုတ္ေ၀။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ခါ
လွီကားရင္းမွာ
ေဒေကာင္ ေျပာနိန္က်စကား 'ရပါေရ'
လားပါလီ ပ်ံပါလီ။
ေမာင္ခိုင္ေအာင္
No comments:
Post a Comment